اثر برنامۀ آموزش تصویرسازی بر اجرا و یادگیری مهارت های پایۀ مینی بسکتبال

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر برنامۀ آموزش تصویرسازی شناختی، انگیزشی و ترکیبی بر اجرا و یادداری مهارت های پایۀ مینی بسکتبال بود. تعداد 81 آزمودنی بر اساس نمرات پرسش نامۀ  تصویرسازی حرکتی هال و مارتین (1997) انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه (تصویرسازی شناختی- تمرین بدنی، تصویرسازی انگیزشی- تمرین بدنی، تصویرسازی شناختی و انگیزشی (ترکیبی)- تمرین بدنی و تمرین بدنی) قرار گرفتند. نتایج حاکی از برتری گروه تصویرسازی شناختی- تمرین بدنی در مراحل اکتساب، پس آزمون و یادداری بود. امّا تعامل معنادار تنها در دو گروه ترکیبی و انگیزشی و در دو مهارت شوت و پاس بدست آمد. الگوی تغییر نمرات از پیش آزمون به پس­آزمون برای هر دو گروه افزایشی امّا از پس­آزمون به مرحله یادداری تنها برای گروه تصویرسازی ترکیبی افزایشی بود. به نظر می رسد در مراحل اولیة تمرین، استفاده از تصویرسازی ترکیبی با دارا بودن مؤلفه های اجزاء شناختی و انگیزشی همراه با تمرین بدنی منجر به کُدگذاری بهتر مهارت های پایۀ حرکتی از جمله مهارت های پایۀ بسکتبال گردد.